Sanggya para lenggah ingkang tansah hanampi berkah.
Ibu tuwin Rama, sumrambah besan sekalian Wus samapta ing
gati, siaga ing dhiri, hanganthi sungkem pinanganten sarimbit. Kairing puja
pamuji, mugi-mugi tansah manggih rahayu.....
( :
Ldr. Mugi Rahayu Sl.Many )
Panyandra Sungkeman
“Penganten kakung wus jengkar saking dhampar
dhenta, kursi rinengga, anganthi ingkang
garwa lumarap ngabyantara myang kang para pinundhi, nenggih rama lan ibu, lampah dhodhok bebasan sata matarangan, esthining penggalih
amung sumedya sumungkem dhateng padanipun ingkang rama ibu, sigra
tumungkul yayah konjem pratala i wadanane temanten sarimbit,
Tangkepeng asta sarwa sumembah ing jengku ering kanan, sinartan
eninging cipta rumasuk ing sanubari, anyuwun rumentahing pudya hastawa puji
hastuti saking rama miwah ibu, mring
esthining driya denira bebrayan, tansah manggih kanugrahan, kabagyan lan
kamulyan saking Gusti kang Maha Welas lan Asih.
Dupi sinungkeman ing pepadanira ingkang
rama miwah ibu, datan bisa ngunandika, kadya sinendhal mayang batine, sumedhot
ing galih, dene putra kang linairake
saiki wus diwasa arep mangun bale wisma, datan karasa trenyuhing driya akarya tumetesing waspa lamun cinandra kadya mutyara rinonce, ingelus – elus
pamidhangane ingkang putra, ingusap – usap rekmane, ingaras kebak ing raos
tresna asih.
Apa ta menggah darunane…..?
Jro sumungkem anguswa pepadane ingkang
rama ibu, penganten anggung enget marang purwaning dumadi duk rikala linairake
aneng jagad padhang, ginadhang gadhang kinudang kudang wiwit alit engga diwasa,
Enget marang rama ingkang wus sembada
angukir jiwa ragane miwah dadya lantaraning tumuwuh.
Enget marang ibu ingkang wus kuwawa
dadya sasana yoga brata salebeting nawa candra dasa ari, sarta anglelithing
anggulawenthah wiwit kalane ing guwa garba nganti tumekeng akhir diwasa,
rumaos menawi ageng sanget anggenipun kathah dosanipun dhateng rama ibu lan kapetangan budi, enget kapan saged atur piwales.
Eling – eling risang panganten wiwit
timur mula anggung ginunggung mring pepoyaning kautamen, amila namung sakedhep
netra wus bangkit angusadani onenging nala,
nadyan anandhang sungkawa cekap ing samudana.
Waspada ing semu dupi anguningani bilih
ingkang putra denira karerantan galih,
kadya kawijil pengendikane aris kang kebak ing wasita adi, mangkana ta umpami kawijiling lesan . :
“ Dhuh anaakku ngger temanten
sakloron….
“ Duk kalane isih cilik sira dak
kekudang yen ta diwasamu bisa winengku dening satriya tama , ingkang sembada
hangayomi jiwa ragamu ing donya prapteng delahan, ing kalungguhan iki, sepira ta lega
bungahing atiku dene kekudanganku jebul wus dadi kasunyatan, kang mengkono
lelungsen dak bebekali, kanthi dak suwunake kamurahaning Gusti ingkang Maha
Agung, Pangestune rama ibu marang sira sakloron bebasan tansah anglur selur
pindha ilineng narmada, muga anggonmu palakrama bisa tuwuh hangrembaka, nganthi
tumekaning kaki nini, alandhesan darmaning rasa tresna kang hangrembaka,
binarung lan pangestune rama ibu kang wus satraju marang palkramamu , bisa atut runtut kadi mimi
lan mintuna, mugya tansah manggih kabagyan miwah kamulyan, tebih ing sukerta lan
godha rencana, sarta dak sesuwun ing rina pantaraning ratri, muga enggala antuk
talining brayat , yaiku wujuding pratima kang bangkit bisa tata jalma, ingkang
datan liya momongan minangka rengganing bale wisma lan talining bebrayan"
Dupi wus paripurna anggenipun sungkem
pangabekti dhateng padanipun rama-ibu, temanten sarimbit kanthi kebak tata susila, subasitaning putra dhateng
tiyang sepuh, jumangkah lon-lonan arsa nglenggahi dhampar rinengga.
